امکان سنجی استقرار روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت در سازمان تأمین اجتماعی (مورد مطالعه: بخش درمان تأمین اجتماعی استان بوشهر)

مقدمه: استقرار روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت موجب تعیین دقت تر بهای تمام شده کالاها و خدمات می شود اما استقرار این روش هزینه یابی به دلیل پیچیدگی ها و تحمیل هزینه زیاد به سازمان ها در مرحله استقرار و سپس در مرحله نگهداری در عمل با چالش هایی مواجه است. از این رو، انجام پژوهش های امکان سنجی در این خصوص ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در این پژوهش امکان سنجی استقرار روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر بررسی شده است.  روش پژوهش: پژوهش حاضر ترکیبی از مطالعه توصیفی و پیمایشی است. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسش نامه استفاده شده است و پاسخ دهندگان حسابداران و سرپرستان بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر بوده اند. پرسش نامه حاوی 42 سوال برای آزمون فرضیه های پژوهش بوده است. داده های جمع آوری شده با بکارگیری  نرم افزار spss  نسخه 21 و استفاده از آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از لحاظ عوامل سازمانی و رفتاری، فنی، اقتصادی و فردی امکان بکارگیری روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر وجود دارد اما مؤثر بودن عوامل قانونی به عنوان یک عامل اصلی در استقرار این روش هزینه یابی مورد تأیید قرار نگرفت. نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که امکان اجراء و تداوم استقرار روش هزینه یابی مبتنی بر فعالیت در بخش درمان سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر وجود دارد.   واژه های کلیدی: سازمان تأمین اجتماعی استان بوشهر، عوامل اقتصادی، عوامل سازمانی، عوامل فنی، روش هزینه یابی بر مبنای فعالیت.